Xojimurod

Android Uygulama Analizi Ve İncelemesi: Xojimurod, Kitoblar Olami Tarafından Geliştirildi. Kitaplar Ve Referans Kategorisinde Listelenmiştir. Mevcut Sürüm 1.1.3'dur, 29/10/2023 'De Güncellenir. Google Play: Xojimurod'daki Kullanıcılara Göre: Xojimurod. 501'Den Fazla Kurulum Elde Edildi. Xojimurod Şu Anda 1 Incelemesi, Ortalama Derecelendirme 5.0 Yıldız Var

Lev Tolstoy


Hajimurad

kısa hikaye

Eve bir tarlayla döndüm. yazın ortasıydı. çimenler kesilmişti ve kara buğday
tam da biçilmek üzereydi.
yılın bu zamanında rengarenk ve güzel çiçekler - kırmızı, beyaz, pembe, kokulu, kabarık
karanfiller, süt beyazı, ortada soluk sarı, tatlı kokulu "aşk çiçekleri", bol
kokulu sarı zambaklar, ince lale benzeri trompetler,
filizlenen bezelye, sarı, kırmızı, pembe uyuz, ayçiçeği Açık pembe renkli ve hafif tatlı bir çok kadife çiçeği çiçeği var kokusu, güneşte ve genç sürgünlerde berrak mavi, akşamları ve yaşlandıklarında mavi ve kırmızımsı bir renge dönüşen, hoş, badem kokulu çok sayıda rezene çiçeği vardır ve çiçeği hemen solar.
Farklı çiçeklerden büyük bir buket yaptım ve evime giderken hendekte neredeyse açılmış, ülkemizde devedikeni olarak adlandırılan,
gezginlerin kesmeden bıraktığı ve tapınaktan kaçmışsa eline düşmesin diye çimlerin üzerinden kaldırılan
güzel kırmızımsı bir diken fark ettim
. Bu dikeni koparıp buketimin ortasına koymak istedim. Hendeğe indim, çiçeğin ortasına sıkışıp derin uykuya dalmış tüylü arıyı uzaklaştırdım ve onu koparmaya çalıştım. ama bu iş çok
zordu, çiçeğin dikenleri elime sarılı atkıyı bile her taraftan delip geçiyordu,
mızrak gibi saplanıyordu ve sadece bu da değil, o kadar zordu ki beş dakika boyunca sapını kaldırıp ipliklerini tek tek kesmekle meşguldüm. Sonunda çiçeği kopardığımda sapı tamamen solmuştu, çiçeğin kendisi eskisi kadar güzel görünmüyordu.
ayrıca, kabalığı ve tembelliğiyle buketin narin çiçekleriyle
boy ölçüşemezdi. Çalısında parlayan bir çiçeği koparıp boşuna gençleştirdiğime pişman oldum,
sonra onu yere attım. "Harika, hayat nasıl bir enerjiye ve güce sahip" dedim, çiçeği toplarken ne kadar çok çalıştığımı hatırlayarak, "canını büyük bir güçle savundu ve kolay kolay ölmedi."
Eve giden yol
yeni sürülmüş kara topraktan geçiyordu. Bu tozlu, kara topraklı yolda yürüyordum. sürülmüş tarla sahibinin arazisiydi ve o kadar
büyüktü ki, düz, siyah bir sabanla sürülmüş
tepenin her iki tarafında ve önünde hiçbir şey görünmüyordu. arazi iyi sürülmüştü,
hiçbir yerde tarla görünmüyordu, her şey siyahtı. Ben, bu ölü, siyah alanın ortasında istemsizce bir ruh ararken şunu düşündüm: "İnsan o kadar çabuk bozulan bir yaratık ki, hayatını korumak için o kadar çok renkli canlıyı, bitkiyi yok etti ki
." Önümde yolun sağ tarafında bir çalı gördüm.
Daha yakından baktığımda çiçeğinden kopardığım şeyin "kuşkonmaz" türünden olduğunu gördüm.
çalının üç dalı vardı. biri kırılmıştı ve geri kalanı kopmuş bir
el gibi gevşekti. diğer iki dalın her birinde birer çiçek bulunur.
Boynuzun bir dalı kırılmıştı ve yarısı kirli bir çiçekle sarkıyordu, diğeri
çamurla kaplı olmasına rağmen hâlâ ayaktaydı. tüm çalının bir tekerlek tarafından ezildiği
ve sonra sanki vücudunun bir parçasını
sökmüşler, bağırsaklarını dışarı atmışlar, kolunu çıkarmışlar ve gözlerini oymuşlar gibi tekrar yükseldiği biliniyordu,
ama o hâlâ dimdik ayaktaydı ve etrafındaki tüm kardeşlerini yok eden adama
teslim olmayacaktı. ``Ne büyük bir güç!'' diye düşündüm, ``İnsan her şeyi fethetmiş, milyonlarca otu yok etmiş ve hala vazgeçmiyor.''